Software implementeren is eigenlijk niets meer dan zorgen dat de software goed werkt binnen jouw organisatie. Opleidingen, tunen, acceptatie door gebruikers en meer. Software-adoptie wordt vaak in één adem genoemd met implementatie maar dat is niet terecht, er zijn duidelijke verschillen, als je die wil zien.
Adoptie kun je, moet je, in de letterlijke zin nemen. Adoptie betekent dat je een keuze maakt voor de lange termijn, dat je kiest voor een bestandsformaat voor de opslag van kostbare CAD-documenten, dat je willens en wetens een keuze maakt voor een product waar anderen misschien niet mee overweg kunnen – of juist wel.
Voor veel software-ontwikkelaars is het bestandsformaat een gereedschap om jou te binden. Heb je eenmaal pakket A? Dan stap je niet snel over naar pakket B, want B leest jouw bestaande A-tekeningen niet 100%. Iedereen die met CAD werkt, herkent onmiddellijk dit probleem.
De verdienste van de Open Design Alliance is dat het gesloten .dwg van AutoCAD nu “open” is. Dit geldt trouwens ook voor het .dgn-formaat. Hoeveel dwg-tekeningen zwerven er rond in de wereld? Hoewel AutoCAD voor veel toepassingen technologisch achterhaald is, blijkt dat het dwg-formaat nog steeds uitbundig gebruikt wordt.
Met de dwg-specificatie bekend, ontstaan er nieuwe mogelijkheden. Objecttypen als “lijn” en “tekst” zijn leuk, maar waarom zouden we dan niet complexe objectentypen als “flens” of “muur” toevoegen? Bricsys begreep de waarde van dit formaat heel goed en dat is precies wat ze gedaan hebben met BIM en Sheet Metal.
Adoptie was het onderwerp, stel dat je Revit adopteert naast AutoCAD. Dan heb je dus een probleem. Beide producten zijn van Autodesk maar goed uitwisselbaar zijn de gegevens niet. Met BricsCAD is dat geen probleem, sterker nog, alles zit in dwg-formaat, dus er hoeft helemaal niets uitgewisseld te worden. Er zijn heel wat bedrijven die AutoCAD en Revit naast elkaar gebruiken. Bricsys is geniaal door 200% in te zetten op .dwg.
Je begrijpt nu beter onze slogan: “Explore the power of DWG!”
Ik ben een tegenstander van het gebruik van merknamen. Ik heb geen TomTom maar een navigatiesysteem, ik Google nooit maar gebruik een zoekmachine (https://duckduckgo.com/ is trouwens best wel verfrissend waar Google faalt). In de tussentijd zoeken we voor ons bedrijf een Revit-tekenaar en niet een BIM-tekenaar. Dat is jammer, want zo sluit je getalenteerde krachten uit. Wat ook jammer is, is dat dit de huidige praktijk is. Een BIM-tekenaar publiceert in ifc-formaat en dat is één op één uitwisselbaar met Revit, BricsCAD-BIM en tal van andere BIM-programma’s. Nou, vergeet het maar voor nu, dat gaat nog wel een paar jaar duren. Maar het is wel een belangrijke overweging die bij adoptie hoort. Adoptie is denken op de lange termijn. De Deense overheid heeft het ifc-format binnen de overheid verplicht gesteld en dat is een begin. Revit-ontwikkelaars zullen op enig moment mee moeten gaan als ze bestaande gebruikers willen behouden. Zekerder is dat Bricsys vol inzet op .ifc, vandaag. BIM kan alleen maar slagen in de nabije toekomst als informatie uitwisselbaar is en dat beseffen alle betrokken partijen heel goed. Ook in Nederland beseft men dat en daar is het “BIM-loket” voor: “Open BIM standards are essential to the successful widespread implementation of BIM within the Dutch building industry.”
Natuurlijk moet het product goed zijn, van uitstekende kwaliteit zijn. Echter, wat brengt de toekomst? Hoeveel vertrouwen heb je in de software-producent? Het is logisch om een toekomstverwachting te maken op basis van in het verleden behaalde resultaten. Kijk eens naar de release-notes van de afgelopen 4 jaar, wat is er veranderd? Is het alleen eye-candy? Zijn het dingen die jouw productiviteit echt gunstig beïnvloeden?
Daarnaast probeer je in te schatten wat voor bedrijf er achter het product zit. Autodesk heeft zijn vlaggenschip aan de grond laten lopen en de gebruikers volledig uitgemolken. Dat zijn flinke minpunten. Maar met Revit lijken ze het beter te doen. Andere beursgenoteerde ontwikkelaars zijn in één adem te schetsen als “gestaag voorwaarts”, denk bijvoorbeeld aan Dassault Systèmes (SolidWorks, CATIA). Als naamloze vennootschap wijkt Bricsys hierin af, aandeelhouders zijn direct betrokken en het voelt veel meer aan als familie, waar geluisterd wordt naar gebruikers. Vertrouwen in de producent is misschien wel het belangrijkste criterium bij adoptie van software.